Leki przeciwzakrzepowe
Leczenie przeciwkrzepliwe oznacza stosowanie leków upośledzających naturalne mechanizmy krzepnięcia krwi. Leki przeciwzakrzepowe działają w ten sposób, że zmniejszają ryzyko tworzenia skrzepów krwi w sercu lub naczyniach krwionośnych. Skrzepy takie przesuwają się do mózgu lub płuc. Wówczas mogą spowodować bardzo groźne dla życia i zdrowia schorzenia: udar mózgu, lub zatorowość płucną.
Kardiologia w Feminature Clinic – Warszawa Mokotów (link).
Kiedy stosujemy leczenie przeciwkrzepliwe?
Stosowanie leków przeciwkrzepliwych u pacjentów po udarze lub zatorowości nazywa się profilaktyką wtórną. Profilaktyka wtórna to zapobieganie nawrotowi schorzenia i pogorszeniem stanu zdrowia. Z kolei profilaktyka pierwotna oznacza próby zapobiegnięcia już pierwszemu udarowi lub zatorowi płucnemu.
Typowym schorzeniem wymagającym rozważenia leczenia przeciwkrzepliwego jest migotanie przedsionków.
Więcej o migotaniu przedsionków przeczytasz tutaj.
Więcej o leczeniu zaburzeń rytmu serca – ablacji przezskórnej przeczytasz tutaj.
Leki przeciwzakrzepowe w poronieniach
Niekiedy, powtarzające się poronienia tzw. poronienia nawykowe są spowodowane zaburzeniami krzepnięcia krwi. Zaburzenia krwi mogą być wrodzone, tzw. trombofilie wrodzone. Są spowodowane zaburzeniami genetycznymi prozakrzepowymi takimi jak: mutacja czynnika V Leiden lub mutacja genu protrombiny lub mutacja genu PAI-1 (aktywatora plazminogenu). By chronić ciążę i płód przed zakrzepami w kosmówce i łożysku u tych kobiet stosuje się również leki przeciwzakrzepowe. Do takich leków zaliczają się np. heparyny drobnocząstecozwe lub kwas acetylosalicylowy.
Autor: dr hab. n.med. Michał Farkowski / dr n. med. Artur Drobniak
